ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
Το πνεύμα των καιρών έχει αλλάξει, και γενικά ο απροκάλυπτος ρατσισμός αποδοκιμάζεται και απορρίπτεται από την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας.
Παρόλα αυτά, πολλοί άνθρωποι επιθυμούν να μην εμφανίζονται ως ρατσιστές και είναι πεπεισμένοι ότι δεν έχουν προκαταλήψεις, παρότι διατηρούν αρνητικά συναισθήματα για ανθρώπους με διαφορετικά φαινοτυπικά και κοινωνικοπολιτισμικά χαρακτηριστικά.
Στις μέρες μας πιο άδηλες μορφές προκατάληψης έχουν αντικαταστήσει τους παλαιότερους τρόπους έκφρασης του ρατσισμού. Οι νέες μορφές ρατσισμού είναι οι ακόλουθες:
1. Λανθάνων-άδηλος ρατσισμός. Είναι έμμεσος και εκδηλώνεται μέσω του υπερτονισμού των πολιτισμικών διαφορών, της υπεράσπισης των παραδοσιακών αξιών και της άρνησης των θετικών συναισθημάτων στις προσφυγικές και μεταναστευτικές εξωομάδες.
2. Σύγχρονος ή συμβολικός ρατσισμός, ο οποίος στηρίζεται περισσότερο στις αξίες της ισότητας, του ατομικισμού, της αξίας και της αυτοδυναμίας. Τείνουν να πιστεύουν, για παράδειγμα, ότι οι μετανάστες παραβιάζουν παραδοσιακές αξίες.
3. Αμφίθυμος ρατσισμός, κατά τον οποίο οι στάσεις υπέρ ή κατά συνδέονται με διαφορετικά (και σε πολλές περιπτώσεις αλληλοσυγκρουόμενα) σύνολα αξιών. Για παράδειγμα, ανθρωπιστικές αξίες της ισότητας και της δικαιοσύνης
(στάσεις υπέρ των προσφύγων), άλλα και ανταγωνιστικές αξίες του ατομικισμού, της αυτοδυναμίας και της ατομικής ελευθερίας (στάσεις εναντίων των προσφύγων).
4. Ρατσισμός της αποστροφής. Είναι ένας τύπος αμφίθυμου ρατσισμού, με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Δεν πιστεύουν ότι είναι προκατειλημμένοι
- Όταν υπάρχει ξεκάθαρη διάκριση σωστού –λάθους και άρα θα ήταν εμφανής η εκδήλωση ρατσιστικής προκατάληψης, τότε παρουσιάζουν ανοχή.
- Όταν μια κατάσταση είναι διφορούμενη και μπορεί η συμπεριφορά τους να μη χαρακτηριστεί ως ρατσιστική, τότε συμπεριφέρονται μεροληπτικά (ρατσιστικά), π.χ.«Οι μαύροι είναι καλοί αλλά οι λευκοί είναι καλύτεροι».
